دفتر خط خورده ام را باز می کنم اما هر بار ه کمی می نویسم رویش خط قرمزی می کشم و دوباره از اول شروع می کنم این بار هم مانند دفعات قبل با عصبانیت دفترم را کنار گذاشتم نمی دانم چرا اما از تو نوشتن سخت است چون هیچگاه احساساتم را درک نکردی حداقل مطمئن هستم که این حقیقتی محض است اگر فقط کمی با من بودی چه کارها که برایت نمی کردم می خواهم با تو پیمان ببندم که همیشه در کنارت خواهم ماند اما می دانم که تو این پیمان را خواهی شکست پس باز هم صبر میکنم

زیرا این تنها کار ممکن است